حمید سبحانی، عکاس مشهدی که برنده بخش مجموعه عکس مستند این دوره شده، بیش از دو سال مشغول تولید مجموعه‌اش بود. او درباره روند تولید این مجموعه عکس مستند به خبرنگار ما می‌گوید: حدود سه سال پیش قرار بود تندیس فردوسی به عنوان بزرگ‌ترین مجسمه ایران برای نصب در دانشگاه فردوسی مشهد ساخته شود. من سازنده اثر را می‌شناختم و قرار شد در جریان روند ساخت این مجسمه عظیم قرار بگیرم ولی نمی‌دانستم پایان این قصه به یک تراژدی ختم می‌شود.

او ادامه می‌دهد: بنا بود این مجسمه در سالروز گرامیداشت فردوسی در سال ۹۹ نصب شود ولی کرونا و برخی مخالفت‌ها موجب تأخیر در نصب آن و در نهایت متروک شدن تکه‌های این مجسمه شد.به گفته وی، نصب این مجسمه عظیم در ورودی دانشگاه فردوسی مشهد به‌جای مجسمه قبلی می‌توانست به نمادی منحصربه‌فرد بدل شود اما سرنوشت غم‌انگیزی داشت و اکنون تکه‌های آن در سوله و محوطه دانشگاه فردوسی خاک می‌خورد.

سبحانی با اشاره به اهمیت شاخه مستند در عکاسی خاطرنشان می‌کند: عکس مستند، سندیت بصری یک اتفاق تاریخی است به‌ویژه در مورد رویدادهای اجتماعی و فرهنگی.

این عکاس با بیان اینکه اسناد بصری، اتفاقات تاریخی را نامیرا می‌کنند، می‌گوید: گذر زمان بر ارزش اسناد تصویری می‌افزاید همچون عکس‌های دفاع مقدس، به همین دلیل مسئولیت عکاس مستند بسیار زیاد است، باید روایت را بشناسد، لایه‌های پنهان یک رویداد و اتفاق را ببیند، فرزند زمانه خودش باشد، دانش‌افزایی کند و تا حد امکان از قضاوت دور باشد.

سبحانی یکی از مظلوم‌ترین شاخه‌های عکاسی را عکاسی مستند دانسته و می‌افزاید: عکاسی در این حوزه با محدودیت‌ها و ممنوعیت زیادی همراه است، امنیت شغلی، روانی و مالی در آن بسیار کم است، به همین دلیل نسل جدید عکاسان تمایلی به ورود در این شاخه ندارند چون نیاز به صبوری و تحمل سختی دارد.

خبرنگار: زهره کهندل

انتهای پیام/